Instituut voor Tropische Geneeskunde Prins Leopold

Marcel Spittael en Paul Le Bon

Antwerpen, Nationalestraat 155

1933

Tropisch instituut

Deze week eens iets anders dan een museum of een beeldhouwwerk. Dit keer een gebouw, een prachtig gebouw, al zeg ik het zelf. Een raar gebouw ook. Het staat op het einde van de Nationalestraat, het begin van het aangelegde Zuid, het einde van de verbindingsboulevard. Hier stond een gasthuis voor geesteszieken en vondelingen (zoek het verband …). Rond 1900 was het gebouw verlaten en na 20 jaar leegstand was het rijp voor de sloop. Het werd afgebroken.

Instituut

Het Instituut voor Tropische Geneeskunde had begin 20e eeuw een andere naam: School voor Tropenzieken. Oorspronkelijk was het bedoeld om artsen en verpleegkundige op te leiden om in de Belgische kolonies te gaan werken. Nu is het werk veel breder: onderwijs, onderzoek en expertise in tropische geneeskunde. Het werd in 1906 opgericht in Brussel en verhuisde in 1933 naar deze plek. Er werd een architectuurwedstrijd uitgeschreven voor het ontwerp van het gebouw. Hoofd van de jury was Victor Horta! Hij koos samen met de rest van de jury voor Brusselse architecten. Horta prees de helderheid, lichtinval en samenspel van eenvoud en verscheidenheid.

Airco

De tuin aan de kant van de Kronenburgstraat is een ‘specialleke’. Het ligt lager dan de straat en heeft enkele wandelpaadjes. De tuin zelf is ook beschermd. De vijver en fontein in het verlengd van de ingangspoort heeft ook een functionele functie. Boven het wateroppervlak zitten er roosters en ventilatoren die de frisse, vochtige lucht naar binnen zuigen en verspreiden in het gebouw. Voor een gebouw waarvoor hygiëne en propere lucht superbelangrijk zijn, veel mooier dan de hedendaagse aircotoestellen.

De tuin is vrij toegankelijk elke werkdag van 7:00 tot 19:00 en elke eerste zondag van de maand van mei tot november, van 14:00 tot 17:00. Honden zijn toegelaten, maar dienen wel aangelijnd te zijn en mogen niet baden in de vijver (wij ook niet denk ik).